در محیطهای پرتلاطم و غیرقابل پیشبینی، مدیران ارشد ناگزیرند در شرایطی تصمیمگیری کنند که اطلاعات کامل و شفاف در دسترس نیست. در چنین شرایطی، ریسکپذیری نهتنها یک قابلیت فردی، بلکه شاخصی راهبردی در ارزیابی شایستگیهای مدیریتی به شمار میرود. ریسکپذیری تضمینکننده موفقیت نیست، اما زمینهساز وقوع آن است.
بدون ریسک پیشرفتی در کار نیست!
در محیطهای پرتلاطم و غیرقابل پیشبینی، مدیران ارشد ناگزیرند در شرایطی تصمیمگیری کنند که اطلاعات کامل و شفاف در دسترس نیست. در چنین شرایطی، ریسکپذیری نهتنها یک قابلیت فردی، بلکه شاخصی راهبردی در ارزیابی شایستگیهای مدیریتی به شمار میرود. ریسکپذیری تضمینکننده موفقیت نیست، اما زمینهساز وقوع آن است.
نقش ریسکپذیری در ایجاد تحول و نوآوری سازمانی
نوآوری همواره با عدم قطعیت و امکان شکست همراه است. مدیرانی که از پذیرش ریسک پرهیز میکنند، عملاً سازمان را در وضعیت ایستا نگه میدارند. ریسکپذیری آگاهانه بستر شکلگیری یادگیری سازمانی، تحول فرآیندها و توسعه مزیت رقابتی پایدار را فراهم میسازد.
ریسکپذیری؛ ضرورتی برای مدیران ارشد در سطح راهبردی
در سطح عالی مدیریت، اجتناب از ریسک خود نوعی ریسک بزرگتر است. مدیر ارشد باید توان تصمیمگیری در شرایط مبهم، قابلیت پذیرش پیامدهای تصمیم و شجاعت پیشقدم شدن را دارا باشد. در واقع، ریسکپذیری در سطح راهبردی یک الزام حرفهای است، نه یک انتخاب فردی.