همه شما با عبارت رفتار شهروندی سازمانی تا حدودی آشنا هستید. اما این عبارت دقیقا به چه معناست؟ چه کاربردی در زندگی روزمره ما دارد؟ اگر بخواهیم به دقت رفتار شهروندی سازمانی را بررسی کنیم باید با ابعاد مختلف آن آشنا شویم.
بعد اول نوع دوستی است که کمک داوطلبانه و خارج از حیطه وظایف رسمی شخص به دیگران برمیگردد. برای مثال آموزش درست برای فردی تازهوارد در سازمان. بعد دوم رفتار جوانمردانه است یا به عبارتی پاکبینی است. این بعد به معنای تحمل شرایط سخت و دشواریهای کاری در مورد محیط کار یا اعضای دیگر منابع انسانی سازمان و دوری از هرگونه رفتار منفی میباشد. جنبه بعد ابتکار عمل یا قریحه است. این عبارت به معنای پیشقدمی فرد در انجام و اصلاح هرگونه مسئولیتی در سازمان است.
جنبه چهارم که وفاداری به سازمان نام دارد، به دفاع فرد از سازمان در هر شرایطی میپردازند و با اشتیاق فراوان به صحبت و بحث درباره سازمانشان میپردازند. بعد پنجم انطباق سازمانی است. هر سازمان دارای سلسله مقرراتی است. این بعد به افرادی برمیگردد که زمانی که دیگران هم حضور ندارند از این قوانین پیروی میکنند و به عبارتی خودانضباطی دارند. جنبه بعد فضیلت اجتماعی است که به اشخاصی برمیگردد که مداوم در سازمان به مشارکتهای مدنی میپردازند و راه آینده سازمان برایشان دغدغه است. بعد آخر هم توسعه فردی میباشد. این بعد به معنای تبدیل شدن به بهترین خود و رسیدن به بهترین راندمان خود برای افزایش بازده کار در سازمانشان برمیگردد.
نکته بسیار مهم پس از بیان ابعاد رفتار شهروندی سازمانی آن است که تحقق این ابعاد زمانی امکانپذیر است که بستر آن با مهارت های نوین مدیریت فراهم و مهیا باشد و رضایت شغلی کارکنان در حالت حداکثر باشد.
جمعآوری مطالب از: امیرحسین ابری نیا