برنامه‌ریزی در سازمان

در تمامی سازمان‌ها برنامه‌ریزی بخشی از مدیریت است که مربوط به ایجاد رویکردها، قواعد و دستورالعمل برای دستیابی به هدف مورد نظر است.

 

انتخاب روش برنامه‌ریزی صحیح برای یک سازمان بستگی به چندین عامل دارد:

  1. عوامل خارجی: نوع خدمات بازار، ساختار اقتصادی

  2. عوامل داخلی: عقاید مدیریت درباره آینده، کارشناسان موجود در سازمان

 بارزترین مسئله در تهیه یک برنامه، افق برنامه‌ریزی است.

برنامه‌های تولید بر اساس افق برنامه‌ریزی عبارت‌اند از سه نوع بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت.

 

  1. برنامه‌ریزی بلندمدت: برنامه‌ریزی استراتژیک تولید و عملیات

 هر چند حد بالایی برای طول زمان برنامه‌ریزی وجود ندارد، اما به طور معمول، یک برنامه بلندمدت به صورت 5 ساله یا بیشتر در نظر گرفته می‌شود.

برنامه‌های بلندمدت تولید، به تصمیمات طراحی سیستم مربوط می‌شوند و همچنین بر

پیش‌بینی‌های اقتصادی متمرکز بوده و اثرات آن را بر استراتژی‌های تولیدی سازمان مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

 

 

  1. برنامه‌ریزی میان‌مدت تولید و عملیات: برنامه‌ریزی دوره‌ای

یک برنامه میان‌مدت بر اساس یک پیش‌بینی سالیانه ولی به صورت دوره‌ای برای تقاضا و منابع موجود  از جمله نیروی انسانی، موجودی، هزینه‌های جاری تولید، عرضه‌کنندگان و قراردادهای جانبی و برای یک افق 1 الی 24 ماهه در چارچوبی که برنامه‌های بلندمدت مشخص کرده، تهیه می‌شود.

 

  1. برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت تولید و عملیات: زمان‌بندی

مدیریت عملیات برای زمان‌های کمتر از یک ماه، برنامه‌های کوتاه‌مدتی را به نام طرح‌های زمان‌بندی تولید تهیه می‌کند و هدف از تهیه یک طرح زمان‌بندی تولید، برآورد تقاضا واقعی است. در این برنامه، محدودیت‌های اعمال شده توسط برنامه میان‌مدت تولید به طور کامل رعایت می‌شوند.

هم‌رسانی
  • اشتراک گذاری در Facebbok
  • اشتراک گذاری در Twitter
  • اشتراک گذاری در Telegram
پیشنهاد می‌کنیم بخوانید
دیدگاه ها