در تمامی سازمانها برنامهریزی بخشی از مدیریت است که مربوط به ایجاد رویکردها، قواعد و دستورالعمل برای دستیابی به هدف مورد نظر است.
انتخاب روش برنامهریزی صحیح برای یک سازمان بستگی به چندین عامل دارد:
-
عوامل خارجی: نوع خدمات بازار، ساختار اقتصادی
-
عوامل داخلی: عقاید مدیریت درباره آینده، کارشناسان موجود در سازمان
بارزترین مسئله در تهیه یک برنامه، افق برنامهریزی است.
برنامههای تولید بر اساس افق برنامهریزی عبارتاند از سه نوع بلندمدت، میانمدت و کوتاهمدت.
-
برنامهریزی بلندمدت: برنامهریزی استراتژیک تولید و عملیات
هر چند حد بالایی برای طول زمان برنامهریزی وجود ندارد، اما به طور معمول، یک برنامه بلندمدت به صورت 5 ساله یا بیشتر در نظر گرفته میشود.
برنامههای بلندمدت تولید، به تصمیمات طراحی سیستم مربوط میشوند و همچنین بر
پیشبینیهای اقتصادی متمرکز بوده و اثرات آن را بر استراتژیهای تولیدی سازمان مورد ارزیابی قرار میدهد.
-
برنامهریزی میانمدت تولید و عملیات: برنامهریزی دورهای
یک برنامه میانمدت بر اساس یک پیشبینی سالیانه ولی به صورت دورهای برای تقاضا و منابع موجود از جمله نیروی انسانی، موجودی، هزینههای جاری تولید، عرضهکنندگان و قراردادهای جانبی و برای یک افق 1 الی 24 ماهه در چارچوبی که برنامههای بلندمدت مشخص کرده، تهیه میشود.
-
برنامهریزی کوتاهمدت تولید و عملیات: زمانبندی
مدیریت عملیات برای زمانهای کمتر از یک ماه، برنامههای کوتاهمدتی را به نام طرحهای زمانبندی تولید تهیه میکند و هدف از تهیه یک طرح زمانبندی تولید، برآورد تقاضا واقعی است. در این برنامه، محدودیتهای اعمال شده توسط برنامه میانمدت تولید به طور کامل رعایت میشوند.